Codzienna prasówka pierwszego i drugiego obiegu utwierdza w przekonaniu,
że decydenci wszystkich władz, na wszystkich szczeblach zatracili zupełnie
umiejętność zdroworozsądkowego myślenia. Inwazja
zwykłej głupoty
połączona często z defektami emocjonalnymi, jak brakiem empatii i odruchów
moralnych, agresją, ignorowaniem konwencji społecznych i narcyzmem, jest
ewidentna na każdym kroku.
Przykładów jest tysiące, jak chociażby ostatnio przykład nauczycielki morderczyni.
Po odsiedzeniu wyroku za zabójstwo pasierba i po ustawowo określonym czasie
karalność jej uległa wymazaniu. Takie rozwiązanie czyli fikcja prawna - dająca
szansę powrotu do społeczeństwa byłym skazanym, po czasie próby ( czas między
zakończeniem kary, a wymazaniem), jest stosowane w niemal wszystkich krajach na
świecie.
Nie oznacza to jednak, że
informacja o fakcie skazania nie istnieje i nie może być podnoszona i wykorzystywana, jeżeli służy uzasadnionemu
interesowi publicznemu. Takie stanowisko przedstawia doktryna,
potwierdza ją orzecznictwo sądów. Powszechne mniemanie, że zatarcie skazania
usuwa wszelkie jego skutki, nie tylko w zakresie prawa, ale również w sytuacji
społeczno - zawodowej skazanego jest błędne. Niestety to domniemanie ma negatywne
i często oburzające konsekwencje, tak jak w przypadku tej
nauczycielki.
Jest to ewidentny przykład właśnie kompletnego ogłupienia decydentów
Ministerstwa Edukacji, tworzących standardy zatrudniania nauczycieli. Domaganie się zmiany prawa dotyczącego
zatarcia skazania jest moim zdaniem wylewaniem dziecka z kąpielą i biciem
piany, aby odwrócić uwagę od kardynalnych niedopatrzeń MEN.
"Jestem głęboko poruszona
sytuacją przedstawioną dziś w artykule redaktora Szczygła
(…) stanowi (to
wydarzenie) podstawę do ponownego poddania ocenie publicznej zbyt liberalnych
rozwiązań prawnych, które niedostatecznie chronią nasze dzieci" –
odkrywa Amerykę minister
edukacji Krystyna Szumilas, w oświadczeniu na stronie ministerstwa, a minister sprawiedliwości już zapewnia o
podjęciu prac nad zmianą prawa i wprowadzeniu dodatkowej kary zakazu pracy
z dziećmi. Ta nadgorliwość MS jest równie szkodliwa, jak oburzające niedopatrzenia, nieznajomość prawa czy kretynizm
MEN.
Czy fakt, że ta kwestia nie jest uregulowana w prawie karnym, zwalnia
pracodawców w instytucjach zaufania
publicznego z wymagania najwyższych
standardów moralnych i etycznych od pracowników tych instytucji, a co za tym
idzie dbałości o ochronę
interesów społeczeństwa, a przede wszystkim dzieci! Prawo nie zabrania, jak podniosłam powyżej uzyskania informacji o
skazaniu po jego zatarciu i wykorzystaniu tej informacji, jeżeli służy to uzasadnionemu interesowi
społecznemu.
Jest oczywistym, dla każdego używającego już tylko części szarych komórek, iż ta pani powinna mieć prawo wpisania w
aplikacji o pracę niekarana, starając
się o pracę sprzątaczki, urzedniczki czy pracownicy na taśmie w fabryce, ale na Boga, nie w aplikacji
na stanowisko nauczycielki! Wystarczy trochę wyobrażni, zdrowego rozsądku i
odpowiedzialności, aby w aplikacji
pytać kandydata/kę czy był/a nie tylko o czy był/a karana/y, ale też czy ewentualna
kara uległa zatarciu i sprawa jest rozwiązana!
Za to „przeoczenie“ w
standardach oceny moralności kandydatów na nauczycieli odpowiada resort
edukacji, a konkretnie osoba czy zespół, który wyprodukował zasady
weryfikowania kwalifikacji i moralności kandydata na nauczyciela, a nie „złe prawo karne“.
Ale w Polsce wszystko musi być maksymalnie skomplikowane i pozbawione
kompletnie zdroworązsądkowego sensu. Minister Szuwalis twierdzi, że "obecne uregulowania
prawne zobowiązują dyrektora szkoły do zawieszenia w czynnościach nauczyciela,
wobec którego zaszło podejrzenie o popełnieniu przestępstwa przeciwko dzieciom
lub innym małoletnim oraz do rozwiązania z nauczycielem stosunku pracy, w
przypadku gdy doszło do prawomocnego skazania…(ale!) prawo oświatowe nie dotyczy jednak sytuacji, w których
nastąpiło zatarcie skazania. Dlatego potrzebna jest zmiana przepisów karnych i
o nią występuję".
Czemu minister Szuwalis występuje o zmiany w kpk ? Przecież
wystarczy zmienić to prawo oświatowe!
Tak na marginesie zastanawia mnie kto to są
inni małoletni, ale nie dzieci !
W relatywnie normalnych
krajach ubiegając się o pracę w zawodach zaufania
publicznego, w instytucjach związanych z bezpieczeństwem społeczeństwa czy
kraju, o pracę z dziećmi lub w „okolicy“ dzieci, osób starszych, czy
osób chorych i
ubezwłasnowolnionych – kandydaci muszą podać, czy byli karani i czy
ewntualnie karalność została zatarta. W Kanadzie np. pracodawcy sprawdzają
aplikanta na takie pozycje nie w rejestrze skazanych, a w rekordach policji. Nawet rodziny zatrudniające nianię do dziecka mają prawo
sprawdzić na policji, czy osoba
była aresztowana – niekoniecznie skazana!. Tak powinno też być w Polsce. Wystarczy
tylko trochę zdrowego rozsądku!
Niestety ten kretynizm powoli udziela się też różnym mniejszym i większym autorytetom i zwykłym Kowalskim.
Na zakończenie, Himalaje ogłupienia. Znalazłam
w sieci wywiad z bodajże psychologiem czy może socjologiem na temat
nauczycielki – morderczyni. Niestety nie zanotowałam gdzie i z kim. Zacytuję
kawałek, który skopiowałam do mojej teczki “Kretyństwo i absurdy”.
“…Rozumie
pan sposób, w jaki ludzie w internecie zareagowli na tekst w
„Dużym formacie“ – wyśledzenie danych kobiety, ujawnienieich, żądanie
zwolnienia?
Obudziły się w nich odruchy związane z poczuciem wlasnej wyższości
budowanym przez znalezienie ofiary, na którą wspólnie szczują. Motywacją jest
chęć zapobieżenia kolejnej tragedii. Taka motywacja może powstać oczywiście
urodziców dzieci, które uczy ta kobieta.
Jeśli jednak kierowaliby się troską, to chcieliby porozmawiać
z dyrekcją szkoły, powiadomiliby policję, spotkaliby się z tą
nauczycielką, wysłuchali jej argumentów. W sieci nie ma jednak takiego języka
troski, jest za to głupi język nienawiści, stadne polowanie, w którym chcemy i
lubimy uczestniczyć. Ujawniła się ta obrzydliwa potrzeba siedząca w ludziach.
Przecież wszystko wskazuje na to, że ta kobieta nie jest materiałem na
zawodową morderczynię, a do zbrodni doszło przez jej poronione metody
wychowawcze. Człowiek często nie jest świadomy swoich zachowań i konsekwencji.
U podłoża tych metod mogło leżeć
przeświadczenie, że będą prowadzić do dobra dziecka, a zbrodnia mogła
zmienić tę filozofię...“
Nic nie rozumiem z tego bełkotu, poza paranoidalnym lejtmotywem zarzutu
„mowy nienawiści“ i jakimś chorym żądaniem „tolerancji i zrozumienia“.
Ale może być jeszcze lepiej! Spotkałam się nawet z
opiniami, że ... sąsiedztwo
z Kaczyńskimi miało związek z działaniami tej pani i tragicznym losem
jej pasierba...
Polecam blog mojego "internetowego brata" Adama Kłykowa - Blog weredyka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz